Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

accersitus N M

  • 1 accersitus

    I.
        Accersitus, accersita, accersitum, pen. prod. participium. Appelé, Huché.
    \
        Dictum accersitum. Cic. Cauendum est ne accersitum dictum putetur. Qu'il ne semble point qu'on l'ait cherché, et qu'on y ait pensé devant.
    \
        Ad matrem accersita sum. Plaut. Je suis mandee pour aller parler à ma mere.
    \
        Commendatio accersita. Plin. Cherchee ailleurs.
    \
        Accersitus et ductus riuulus, per metaphoram. Cic. pro Cael. Sinautem vt riuulus, accersitus et ductus ab ipso capite accusationis vestrae, laetabor. Mais si ainsi estoit que nostre partie le fut allé querir, et mener pour deposer et porter tesmoignage contre nous, etc.
    \
        Descriptio accersita. Quintil. Qui n'est point propre et nayfve, mais amenee de loing.
    \
        Adscita atque accersita sacra. Cic. Amenez ou apportez d'ailleurs.
    \
        Somnus accersitus. Propert. Sommeil qu'on fait venir à la personne par quelque moyen.
    II.
        Accersitus, huius accersitus, pen. prod. m. g. Cic. Ipsius accersitu. Par son mandement, Estant envoyé querir de par luy.

    Dictionarium latinogallicum > accersitus

  • 2 accersitus

    I
    accersita, accersitum ADJ
    brought from elsewhere, foreign; extraneous; self-inflicted (death); sent for
    II
    summons, sending for

    Latin-English dictionary > accersitus

  • 3 aliter

    ālĭtĕr, adv. [alis] [st1]1 [-] autrement, d'une autre façon.    - tu aliter decernere eadem in causa non potuisti, Cic. Verr. 5, 56: pour toi, avoir une décision différente dans une cause identique, c'était impossible.    - cum omnia aliter offendisset ac jusserat, Cic. Rep. 1, 59: ayant trouvé toutes choses autrement qu'il n'avait ordonné.    - aliter ac superioribus annis, Caes. BG. 5, 24, 1: autrement que les années précédentes.    - quod iste aliter atque ut edixerat decrevisset, Cic. Verr. 1, 119: parce que cet individu avait rendu ses décisions d'une manière différente de celle qu'avait fixée son édit.    - quod de puero aliter ad te scripsit et ad matrem de filio, non reprehendo, Cic. Att. 10, 11, 1: ce fait d'avoir écrit à toi sur l'enfant autrement qu'à la mère sur son fils, je ne le blâme pas.    - cf. Cic. Fin. 5, 89; Att. 11, 23, 1.    - ne aliter quam ego velim meum laudet ingenium, Cic. Verr. 1, 24, pour qu'il ne loue pas mon talent autrement que je ne le voudrais moi-même.    - cf. Cic. Inv. 2, 66; Quinct. 84; Liv. 5 30, 1; 6, 41, 6 ; 8, 7, 20.    - non aliter nisi: non autrement que si, par aucun autre moyen que.    - aliter obsistere fato fatetur se non potuisse nisi ad has commenticias declinationes confugisset, Cic. Fat. 48: il [Epicure] reconnaît qu'il n'avait pas d'autre moyen pour s'opposer au destin que de recourir à cette chimérique déclinaison des atomes.    - cf. Cic. Fat. 27; Fam. 1, 9, 21.    - negat aliter urbem se accepturum, nisi decreto accersitus esset, Liv. 32, 38, 4: il déclare qu'il n'acceptera la ville qu'à la condition d'être appelé par décret.    - cf. Liv. 35, 39, 4 ; 37, 54, 8, etc.    - aliter cum tyranno, aliter cum amico vivitur, Cic. Lael. 89: les relations sont d'une nature différente avec un tyran et avec un ami.    - aliter Diodoro, aliter Philoni, Chrysippo aliter placet, Cic. Ac. 2, 143: Diodore est d'une opinion, Philon d'une autre, et d'une autre Chrysippe.    - aliter atque aliter: autrement et encore autrement.    - aliter atque aliter exprobrans mollitiam, Sen. Const. 18, 3: lui reprochant ses moeurs efféminées en termes sans cesse renouvelés (de mille manières).    - cf. Sen. Nat. 6, 16, 1; Ep. 27, 9 ; 89, 5.    - alii aliter: les uns d'une façon, les autres d'une autre.    - aliter cum aliis loqui, Cic. Att. 7, 8, 1: parler aux uns d'une manière, aux autres d'une autre.    - cf. Cic. de Or 2, 79; Div. 2, 46.    - reditus Demetrii aliter aliorum adfecerat animos, Liv. 39, 53, 1: le retour de Démétrius avait produit des impressions diverses. [st1]2 [-] autrement, sans quoi.    - di mentem illi dederunt, ut huic faceret insidias; aliter perire pestis illa non potuit, Cic. Mil, 88: ce sont les dieux qui lui ont inspiré la pensée de dresser des embûches à mon client; autrement ce fléau n'aurait pas pu périr.    - cf. Cic. de Or. 2, 252 ; 3, 106; Lael. 74, etc..    - id sibi contendendum aut aliter non traducendum exercitum existimabat, Caes. BG. 4, 17, 2: il devait, pensait-il, faire cet effort ou, à défaut, renoncer à faire traverser son armée.    - cf. Caes. BG. 5, 29, 2. [st1]3 [-] [expressions]    - longe aliter est, Cic. Amer. 138: il en est tout autrement. --- cf. de Or. 2, 365, etc.    - etsi aliter apud te est de Coriolano, Cic. Br. 42: quoique chez toi il y ait une autre version à propos de Coriolan.    - est longe aliter in versibus, Cic. Or. 198: il en va tout autrement en poésie.
    * * *
    ālĭtĕr, adv. [alis] [st1]1 [-] autrement, d'une autre façon.    - tu aliter decernere eadem in causa non potuisti, Cic. Verr. 5, 56: pour toi, avoir une décision différente dans une cause identique, c'était impossible.    - cum omnia aliter offendisset ac jusserat, Cic. Rep. 1, 59: ayant trouvé toutes choses autrement qu'il n'avait ordonné.    - aliter ac superioribus annis, Caes. BG. 5, 24, 1: autrement que les années précédentes.    - quod iste aliter atque ut edixerat decrevisset, Cic. Verr. 1, 119: parce que cet individu avait rendu ses décisions d'une manière différente de celle qu'avait fixée son édit.    - quod de puero aliter ad te scripsit et ad matrem de filio, non reprehendo, Cic. Att. 10, 11, 1: ce fait d'avoir écrit à toi sur l'enfant autrement qu'à la mère sur son fils, je ne le blâme pas.    - cf. Cic. Fin. 5, 89; Att. 11, 23, 1.    - ne aliter quam ego velim meum laudet ingenium, Cic. Verr. 1, 24, pour qu'il ne loue pas mon talent autrement que je ne le voudrais moi-même.    - cf. Cic. Inv. 2, 66; Quinct. 84; Liv. 5 30, 1; 6, 41, 6 ; 8, 7, 20.    - non aliter nisi: non autrement que si, par aucun autre moyen que.    - aliter obsistere fato fatetur se non potuisse nisi ad has commenticias declinationes confugisset, Cic. Fat. 48: il [Epicure] reconnaît qu'il n'avait pas d'autre moyen pour s'opposer au destin que de recourir à cette chimérique déclinaison des atomes.    - cf. Cic. Fat. 27; Fam. 1, 9, 21.    - negat aliter urbem se accepturum, nisi decreto accersitus esset, Liv. 32, 38, 4: il déclare qu'il n'acceptera la ville qu'à la condition d'être appelé par décret.    - cf. Liv. 35, 39, 4 ; 37, 54, 8, etc.    - aliter cum tyranno, aliter cum amico vivitur, Cic. Lael. 89: les relations sont d'une nature différente avec un tyran et avec un ami.    - aliter Diodoro, aliter Philoni, Chrysippo aliter placet, Cic. Ac. 2, 143: Diodore est d'une opinion, Philon d'une autre, et d'une autre Chrysippe.    - aliter atque aliter: autrement et encore autrement.    - aliter atque aliter exprobrans mollitiam, Sen. Const. 18, 3: lui reprochant ses moeurs efféminées en termes sans cesse renouvelés (de mille manières).    - cf. Sen. Nat. 6, 16, 1; Ep. 27, 9 ; 89, 5.    - alii aliter: les uns d'une façon, les autres d'une autre.    - aliter cum aliis loqui, Cic. Att. 7, 8, 1: parler aux uns d'une manière, aux autres d'une autre.    - cf. Cic. de Or 2, 79; Div. 2, 46.    - reditus Demetrii aliter aliorum adfecerat animos, Liv. 39, 53, 1: le retour de Démétrius avait produit des impressions diverses. [st1]2 [-] autrement, sans quoi.    - di mentem illi dederunt, ut huic faceret insidias; aliter perire pestis illa non potuit, Cic. Mil, 88: ce sont les dieux qui lui ont inspiré la pensée de dresser des embûches à mon client; autrement ce fléau n'aurait pas pu périr.    - cf. Cic. de Or. 2, 252 ; 3, 106; Lael. 74, etc..    - id sibi contendendum aut aliter non traducendum exercitum existimabat, Caes. BG. 4, 17, 2: il devait, pensait-il, faire cet effort ou, à défaut, renoncer à faire traverser son armée.    - cf. Caes. BG. 5, 29, 2. [st1]3 [-] [expressions]    - longe aliter est, Cic. Amer. 138: il en est tout autrement. --- cf. de Or. 2, 365, etc.    - etsi aliter apud te est de Coriolano, Cic. Br. 42: quoique chez toi il y ait une autre version à propos de Coriolan.    - est longe aliter in versibus, Cic. Or. 198: il en va tout autrement en poésie.
    * * *
        Aliter, pen. corr. Aduerbium qualitatis. Ci. Autrement, En autre maniere.
    \
        Aliter, geminatum. Cic. Aliter enim cum tyranno, aliter cum amico viuitur. D'une facon avec l'un, et d'autre facon avec l'autre.
    \
        Aliter leges, aliter philosophi tollunt astutias. Cic. Les loix d'une sorte, et les philosophes d'une autre.
    \
        Aliter atque aliter numen erumpens. Plin. En diverses manieres.
    \
        Diis aliter visum. Virgil. Dieu l'a voulu autrement.
    \
        Aliter dicimus ac Stoici. Cic. Autrement que.
    \
        Aliter, pro Alioqui. Liu. Colum. Autrement, Sans cela.

    Dictionarium latinogallicum > aliter

  • 4 accersō

        accersōs    ee arcesso.
    * * *
    I
    accersere, accersi, - V TRANS
    send for, summon; indict/accuse; fetch, import; invite; invoke; bring on oneself
    II
    accersere, accersivi, accersitus V TRANS
    send for, summon; indict/accuse; fetch, import; invite; invoke; bring on oneself

    Latin-English dictionary > accersō

См. также в других словарях:

  • AMILCAR — I. AMILCAR An. Urb. Cond. 550. Galliâ contra Romanos excitatâ, per Cenomanenses proditus est. Liv. l. 32. Frontin. Stratag. l. 3. c. 16. Alius, cum exercitu caesus a Gelone Syracus. Rege, prope Himeram; cum Afri, Xerxis suasu, in Siciliam… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • ANATOLIUS — I. ANATOLIUS Consul Romanus Valentiniani Aug. 5. collega. II. ANATOLIUS Diaconus Romanus A. C. 533. Item Dux copiarum Theodosii II. Imperatoris contra Persas, Sarracenos et Isauros, Amm. Marcellin. l. 31. III. ANATOLIUS humili locô natus, ingenii …   Hofmann J. Lexicon universale

  • APOLLONIUS — I. APOLLONIUS Africae, quae Aegypto coniuncta est, ab Alexandro M. post deditam Aegyptum, praepositus. Curt. l. 4. c. 8. II. APOLLONIUS Alabandensis (Alabanda autem oppid. est minoris Asiae) dicendi magister clarissimus, teste Suetoniô in Zul.… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • CAEPE — inter Aegyptiorum olim Numina. Plin. l. 19. c. 6. Allium caepasque inter Deos iureiurando habet Aegyptus; Sicut Zeno Stoicus per capp???, Teleclides per brassicam, iurâsse leguntur. Vide infra Cepe. Aversabantur tamen illud Aegzptii Sacerdotes,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • CHIRON — Centaurus Saturni, et Phillyrae, vel, ut Lactantius inquit, Pelopeae filius. Saturnus enim cum amaret Phillyram, Oceani filiam, eius concubitu usus est: sed interveniente Opecoviuge, confestim se vertit in equum, ne agnosci posset. Phillyra autem …   Hofmann J. Lexicon universale

  • GRANADILLA — flos Americanus, de quo sic Franc, Pomey in Descr. Divers. granadillae flos ab Orbe novo nuper accersitus, cruciatuum ab Christo Domino obitorum, instrumenta ferme omnia, mirabili sane conformatione repraesentat. Exstat medio in flore Columna et… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • HELEPOLIS — vox Graeca παρὰ τὸ ἑλεῖν τᾶς πόλεις, i. e. a. capiendo urbes, machinam militarem ingentis molis significat, quâ loco arietum iam crebritate suâ despectorum, Demetrius Antigoni fil. feliciter usus, Rhodo aliisqueve urbibus eius operâ expugnatis,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • MENOCHIUS Jacobus — Ticinensis, ius docuit Patavii per annos 23. interea a Francisco M. Hetruriae Duce et Bononiensibus mille aureorum stipendiô oblatô frustra expetitus. Tandem a Mediolanensi Senatu in Academiam Papiensem accersitus, A. C. 1588. postquam aliquandiu …   Hofmann J. Lexicon universale

  • NESTORIUS — Germaniciensis, ad gubernationem Ecclesiae Constantinop. A. C. 428. Antiochiâ accersitus est, post Synesium: homo naturâ eloquens, insigni Oratione ad Imperatorem habitâ, da mihi terram, inquit, ab haereticis purgatam, vicissim tibi caelum dabo:… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • ORIBASIUS — Iuliani Imper. familiaris, a quo et Quaestor Constantinopolitanus factus est. Scripsit libros Medicinae 72. ad Iulianum, et eorum epitomen in libris 9. ad Eustathium fil. de Regno, et de Affectibus Suidas. Eunapius vero Sardinius, in l. Sophist.… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • PHOTIUS — Patriarcha Constantinopolitanus, stirpe, divitiis, rerum usu, et eruditione illustris. Summis in Aula honoribus defunctus, etiam ad Patriarchatum, utpote S. Tharasii ex sorore nepos aspiravit: pulsôque a Barda Ignatiô, licet Eunuchus et Laicus,… …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»